Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ του ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΣΙΡΙΔΗ «Η δική μας ανάπλαση» παρουσιάστηκε στο κοινό

.
Η παρουσίαση ενός ξεχωριστού βιβλίου έγινε χτες 6 Οκτωβρίου 2010 σε ένα γεμάτο θέατρο, στο «Αντώνης Σαμαράκης», στο Κερατσίνι. Πρόκειται για το βιβλίο του Γιώργου Τσιρίδη «Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΑΠΛΑΣΗ» που περιλαμβάνει μια μυθιστορηματική εξιστόρηση των γεγονότων της 35-ετίας 1975-2010 καθώς και μια σημερινή πρόταση διεξόδου γύρω από το μεγάλο θέμα της τέως βιομηχανικής ζώνης Δραπετσώνας-Κερατσινίου που –σύμφωνα με τον υπότιτλο του βιβλίου- είναι η τελευταία ελπίδα του Πειραιά για ένα καλύτερο αύριο.

.
Το βιβλίο εκδόθηκε με τη βοήθεια-χορηγία της Περιβαλλοντικής ΑΕ που πήρε σχετική απόφαση σε συνεδρίαση του ΔΣ της.
.
Παρόντες ο υπουργός Ναυτιλίας κ. Γιάννης Διαμαντίδης, ο αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Γρηγόρης Νιώτης, ο βουλευτής Πειραιά κ. Δημήτρης Καρύδης, ενώ μηνύματα έστειλαν οι βουλευτές Δημήτρης Λιντζέρης και Μανώλης Μπετενιώτης. Παρόντες επίσης ο δήμαρχος Δραπετσώνας κ. Αλέξανδρος Χρυσός οι πρώην δήμαρχοι Κερατσινίου και Κορυδαλλού κ.κ. Γιώργος Χάσκας και Στέφανος Χρήστου και πολλοί άλλοι επώνυμοι αλλά και πλήθος φίλων και βιβλιόφιλων που γέμισαν το θέατρο.
Την παρουσίαση έκαναν οι καθηγητές του Πανεπιστημίου Πειραιά κ. Κώστας Χλωμούδης και Θοδωρής Πελαγίδης, ο επί 20-ετία δήμαρχος Κερατσινίου κ. Δημήτρης Σαράφογλου και ο συγγραφέας κ. Θωμάς Σίδερης.

Το βιβλίο έχει 360 σελίδες και στο οπισθόφυλλό του αναφέρει τα εξής:
«Βιομηχανική ζώνη Δραπετσώνας- Κερατσινίου:
Το μαλακό υπογάστριο του Πειραιά. Ως το 1975 τα εργοστάσια ήταν οι απόλυτοι κυρίαρχοι του τοπίου αλλά και των ψυχών των κατοίκων της γύρω περιοχής που έβρισκαν σε αυτά μαζικά εργασία και επομένως μέσα για την δύσκολη επιβίωση. Η πόλη άρχισε να διεκδικεί την ανάκτηση των ακτών της από το 1989 όταν διατυπώθηκε για πρώτη φορά το σχέδιο και αίτημα για τη δική μας ανάπλαση.
Μια εκπληκτική δεκαετία 1991-1999 πέτυχε τρέχοντας με καταιγιστικούς ρυθμούς την εδραίωση του οράματος το 1993 με τη δημιουργία της Πρότυπος ΚΤΑΕ, το 1997 με την θεσμοθέτηση πολεοδομικών αρχών και το 1999 με το κλείσιμο του εργοστασίου Λιπασμάτων μετά από 90 χρόνια λειτουργίας.
Ύστερα ήρθε η κόπωση και η εποχή της αδράνειας. Για να φτάσουμε στο αδιέξοδο όταν μετά τις φωτιές του 2007 οι συνειδήσεις άλλαξαν και οι δρόμοι των θεσμικών φορέων και των πολιτών χώρισαν. Οι ακραίοι της «τσιμεντοποίησης» και οι ακραίοι της «πράσινης ακτής» απειλούν να στείλουν την ανάπλαση «δέκα χρόνια πίσω».
Το βιβλίο αυτό του Γ.Τσιρίδη, που ήταν και ο ίδιος πρωταγωνιστής στις εξελίξεις της περιόδου 1975-2010, έρχεται για να δώσει το μήνυμα ότι η ελπίδα συνεχίζει να υπάρχει και το όραμα της δικής μας ανάπλασης είναι ακόμα ζωντανό»

Ο Θοδωρής Πελαγίδης, καθηγητής στο πανεπιστήμιο Πειραιά γράφει:
"Το βιβλίο του Γιώργου Τσιρίδη είναι ένα σπάνιο ντοκουμέντο μιας ολόκληρης περιοχής, μιας ολόκληρης εποχής. Ξεκίνησε ως μεταπτυχιακή διπλωματική που επέβλεψα στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς αλλά γρήγορα εξελίχθηκε από ένα λεπτομερές και αναλυτικό δοκίμιο σε ένα γενικότερο και συνολικότερο όραμα για την ανάπλαση και την ανάπτυξη μιας ολόκληρης πόλης. Η ανάκτηση του θαλασσίου μετώπου της, για την οποία αγωνιά, γράφει και τεκμηριώνει ο Τσιρίδης, είναι στην πραγματικότητα η ανάκτηση του δημόσιου χαρακτήρα της πόλης, η ανάκτηση του μέλλοντός της".